باز هم جای شکرش باقی ست که پس از ربع قرن ، یک مسئول پیدا شد و خیال همه را راحت نمود و اعتراف کرد
باز هم جای شکرش باقی ست که پس از ربع قرن ، یک مسئول پیدا شد و خیال همه را راحت نمود و اعتراف کرد که هیچ امیدی به افتتاح مترو اهواز نیست. به عبارت بهتر اینکه مترو بی مترو ! خیال راه اندازی آن را از کله مبارک تان بیرون کنید. این اقدام شجاعانه باید سرلوحه کاری همه مدیران خوزستان قرار بگیرد و با این استارتی که هولاکویی در بیان حقایق زده ، هیچ بعید نیست زین پس مسئولین دیگر ، وجدانشان قلقلک شود و به جای برگزاری نشست های عملکردی ! سلسله نشست هایی را با موضوع "هیچ امیدی نیست" ترتیب دهند. از این پس تیتر رسانه ها خواندنی تر می شود:
مدیرکل کار و رفاه خوزستان: هیچ امیدی به رفع بیکاری نیست. بیکاران خودشان را از بیکاری درآورند. می توانند دورهم بنشینند و به هم آفرین بگویند تا کارآفرین برتر شوند. ما هم در مراسم باشکوهی از این کار آفرینی شان تجلیل می کنیم.
مدیرکل منابع طبیعی خوزستان: هیچ امیدی برای مالچ پاشی بیابان ها و مقابله با پدیده گرد و غبار نیست. ریزگردها لطف کنند و دلشان به رحم بیاید و برنخیزند و بر سر خوزستانی ها ننشینند. مرحمت عالی متعالی!
شهردار اهواز : پس از دوازده سال هیچ امیدی به احیای کمربند سبز اهواز نیست. مردم با خرید کمربندهای سبز و بستن آن به دور کمر ، خودشان به احیای کمربند سبز همت گمارند.
شورای شهر اهواز : هیج امیدی به خودمان نداریم . مردم ما را انتخاب کردند. حالا هم که انتخاب مان کردند جیک شان درنیاید. همینی که هست . هیچ امیدی نیست !
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب خوزستان : هیچ امیدی به بهبود کیفیت آب نیست. پیشنهاد می کنم شهروندان کمپین " آب نخورید" به راه بیندازند تا آب بی کیفیت رویش کم شود و از لوله ها فلنگش را ببندد.
استاندار خوزستان : هیچ امیدی نیست و پروژه های استانی یکی پس از دیگری به خواب خوش رفته اند و هیچ امیدی به بیدار شدن و حتا پلک زدن شان نیست. با این همه ناامیدی اما خیلی به آینده خودروهای اروندی امیدوارم ! دنیا و خودرو اروندی !
منتشر شده در شماره چهارم کاکو خوزستان