ماه رمضان از منظر معصومین (ع)

در آغاز ماه با برکت رمضان هستیم و این ماه برای خداجویان فرصت مناسبی است که از شیطان نفس فاصله بگیرند و در مسیر الی الله درجات کمال را طی کنند.

خداوند متعال ما را به مهمانی خود دعوت نموده است تا با اعمال و دعاهای ماه رمضان آئینه جان از آلودگی های گناه پاک سازی شود و روان از زنگار خطا در امان ماند. البته منظور از میهمانی رمضان پذیرایی از جسم و وجود مادی بندگان نیست زیرا بدن های انسان مثل همیشه مخلوقات در مهمانی همیشگی ذات اقدس الهی هستند. به گفته سعدی :

ادیم زمین، سفره عام اوست

چه دشمن بر این خان یغما، چه دوست

روشن است که بسیاری از افراد غیرخداپرست نیز از این سفره استفاده می کنند و چه بسا کفار بیشتر بهره می برند.خداوند متعال در میهمانسرای رمضان، جان ها و روج های دوستانش را به مهمانی فراخوانده است ، نه بدن ها و وجود مادی آنان و این ضیافتی است که جز او، کسی ارزش آن را نمی داند. از این رو پروردگار متعال فرموده است:

«روزه ، از آن من است و من خود، پاداش آن را می دهم». به همین اعتبار پیامبر بزرگوار اسلام فرموده اند که: اگر بندگان می دانستند که در رمضان چه برکاتی هست آرزو می کردند که رمضان یک سال باشد.

امام محمدباقرعلیه السلام در فضیلت این ماه فرمودند که: « در ماه رمضان روزه دران میهمانان خدا و اهل کرامت الهی اند، هرکس ماه رمضان بر او وارد شود و او روزش را روزه بگیرد و بخشی از شبش را به عبادت و نماز بایستد و از آن چه خداوند بر او حرام کرده است پرهیزکند، بدون حساب وارد بهشت می شود.

امام رضا علیه السلام فرموده است که ماه رمضان در میان ماه ها، همچون ماه در میان ستارگان است. در این ماه قرآن که در آن حق و باطل از هم جدا می شود بر پیامبر خدا نازل شده است.

از پیامبر خدا روایت شده که فرمود رمضان را به این خاطر رمضان نامیده اند که گناهان را می سوزاند و باز فرمود که هرکس در ماه رمضان شش کار را با قوت انجام دهد خداوند گناهانش را می آمرزد. دین خود را حفظ کند، خویشتن را از خطا نگه دارد، به خویشاوندان نیکی کند، همسایه اش را مراعات نماید، حال برادرانش را بپرسد و یاری رساند و زبان خویش را در کام نگه دارد و در این صورت است که پاداش این روزه دار را جز خدا کسی نمی داند. به گفته رسول خدا فضیلت ماه رمضان در اینست که آغاز آن رحمت، میانه آن آمرزش و پایان آن اجابت ( دعا) و آزادی از آتش است و فرمود که چون ماه رمضان وارد شود، درهای رحمت حق گشوده و درهای دوزخ بسته و شیاطین به بند کشیده می شوند. باید دانست به بند کشیدن شیطان در این ماه مبارک از خود روزه ماه رمضان فراهم می شود و نه از چیز دیگری، بنابراین هر چه روزه مستحکم تر و کامل تر باشد زنجیری که شیطان را به بند می کشد و جلوی نفس اماره را می گیرد محکم تر خواهد بود راز میزان غفلت و انحراف های ناشی از آن، خواهد کاست بنابراین می توان گفت که روزه آنان که در ماه رمضان، گناهانی مرتکب می شوند، روزه کاملی نیست.

سفارش اولیاء دین در این ماه رمضان اینست که سخت مراقبت کنیم و فرصت های طلائی این ایام را از دست ندهیم. زیرا چنانچه نتوانیم توفیق عبادت را پیدا کنیم بدبخت روزگار خواهیم بود. از قول پیامبر رحمت آمده که: « بدبخت واقعی ، کسی است که این ماه از او بگذرد، ولی گناهانش آمرزیده نشود و زمانی که نیکوکاران به جوایز پروردگار کریم شان دست می یابند او زیانکار خواهد بود. راستی حکمت و دلیل روزه هم دانستن، خالی از لطف نیست و به همین منظور پرسشی را که خدمت امام رضا علیه السلام مطرح شدو پاسخ آن امام هم نقل می شود: فضل بن شاذان خدمت حضرت علی بن موسی الرضا عرض کرد که: «چرا مامور به روزه هستیم؟» امام پاسخ فرمودند که: «بخاطر اینکه رنج گرسنگی و تشنگی را بشناسیم و نشانی بر نیاز آخرت بیابیم و روزه در خاشع، فروتن، شکسته، پاداش یافته و امیدوار به اجر الهی  و عارف به آن گردد و برتشنگی و گرسنگی که به او می رسد شکیبا شود و سبب تمرین آنان بر انجام دادن تکلیف های خدا و راهنمای آنان در پاداش گردد و تا بدانند که چه سختی هایی بر فقیران و بینوایان در دنیا می گذرد و در نتیجه آنچه را خداوند برای فقیران در اموال آنان واجب ساخته، به آنان بپردازند؟ یکی دیگر از فضیلت های ماه رمضان استجابت دعای روزه داران است به گونه ای که از پیامبر خاتم نقل شده است که دعای روزه دار رد نمی شود. در این ماه دعا فراوان توصیه شده است و می توان گفت رمضان ماه استجابت دعا است.