امروزه با گسترش مفاهیم تخصصی علم ارتباطات، ایجاد یک رابطه سازنده و سرشار از تعامل، به یک فن تبدیل شده است. در واقع بشر امروزی برای رفع موانع خود و دستیابی به پیشرفت مدنظر، ملزم به ایجاد ارتباطات سازنده، ترغیب کننده و تنش زدا می باشد.

از طرفی هرچه اهمیت موضوع مورد بحث بیشتر و حیاتی تر باشد، رعایت شرایط مناسب ارتباطی و آشنایی با ادبیات تخصصی مذاکره از سوی دو طرف مذاکره کننده نقش اساسی تری به خود می گیرد. در واقع اگر روابط بین مردم را دسته بندی کنیم، به طیف وسیعی از انواع ارتباطات دست خواهیم یافت که در این "سلسله نوشتار" در صدد تبیین ویژگیهای یک گفتمان مناسب خواهیم بود.

متاسفانه، در سال های اخیر، ادبیات جدید و ناخوشایندی در بخشی از عرصه سیاسی کشور ظهور کرده که بر پایه تخریب، تهدید و نگاه های حذفی بنا شده است. در واقع این بدعت منجر به متلاطم شدن فضای گفتمان، انزجار افکار عمومی، جلوگیری از همگرایی اطیاف سیاسی و عدم تحقق برآیندهای فکری می گردد. این نوع رقابت و بهره گرفتن از چنین شیوه ی ناپسند، بدون شک بدلیل عدم توانمندی فرد یا گروه در شرکت در یک رقابت سالم و تکیه بر توانمندیهاست و وقتی طرف رقابت کننده خود را در موضع ضعف می یابد از ابزارهایی همچون نگاه های حذفی و سیاه نمایی بهره می گیرد.

داعیه داران سیاسی نیز اگر ادبیات خود را بر "تهدید، فریاد و انزوا" بنا نمایند، ضمن عدم آشنایی با فنون مذاکره و لابی گری سازنده در سطح قانونگذاری و نظارت، در واقع بر بن بست های مذاکرات خود افزوده و پس از احساس انزوا، تنها راه نجات خود را استفاده از سخنرانی های تند و تبلیغاتی خواهند یافت. در واقع "پوپولیسم" سوای اهدافی که در فریب افکار عمومی جهت تصاحب اریکه قدرت دارد، در بسیاری از موارد زائیده "عدم توانمندی" شخص و گروه بوده بطوریکه وقتی خود را در قالب یک جریان بازنده احساس مینمایند از شیوه های پوپولیستی برای نجات خود استفاده می کند.

امروزه مذاکره، هنر متقاعد نمودن و استدلال یک تخصص می باشد.

برچسب ها: عادل عکرش ، گفتمان جدید ، خوزستان

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه