- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
فلزِ شما خوب است، آقای کربلایی!
هوا ابری است. نمی‌دانم چرا امروز حوصله کتاب خواندن ندارم. صدای تلفن همراهم را که می‌شنوم، کتاب را به آرامی کنار می‌گذارم. پیام‌هایش را ناخودآگاه با صدایِ گرم و دوستانه‌ی خودش می‌خوانم: میای بریم ...؟
در تعامل با او، حتی برای یک لحظه هم آن اختلاف سنیِ قریب به سه دهه‌ای را احساس نمی‌کنی. برای منی که از دردستانی به غایت محروم‌تر از خوزستان آمده‌ام، صفا و صمیمیت‌اش و البته اعتقادش به جوانان و نشست و برخاستِ همیشگی‌اش با این قشر، غنیمتی است نایافتنی!
در آن صبحِ سرد پاییزی به دیدار یکی از قدیمی‌های شهر می‌رویم. او که باورهای سیاسی‌اش اصول‌گرایانه و بالتبع، با افق‌های فکری ما فرسنگ‌ها فاصله دارد. دکتر بر این باور است که هیچ‌گاه نباید ارزش‌های والای انسانی را فدایِ خط و ربط سیاسی‌مان کنیم. حاج آقا به گرمی از دکتر و من استقبال میکند. صمیمانه و بی‌ریا در آغوش‌مان می‌کشَد. گویی مدت‌هاست که با دکتر آشناست. حیرت می‌کنم!
چند ماهی از آخرین دیدارشان گذشته است. از هر دری (جز سیاست) سخن به میان می‌آید و من واقعاً از این فضای صمیمی و بی‌آلایش لذت می‌برم. حاج آقا از نام و نشانم می‌پرسد. می‌گویم: «شاگرد آقای کربلایی هستم». جمله‌ام هنوز تمام نشده که دکتر فروتنانه می‌گوید: «خیر حاج آقا! ایشان برادرم هستند.»
از خلال صحبت‌ها دستگیرم می‌شود که سابقه‌ی آشنایی دکتر و حاج آقا به بیش از ۴۰ سال قبل باز می‌گردد. و درست بر اساس همین آشنایی دیرین است که حاج آقا رو به من می‌گوید: «در تمامی این سال‌ها، الحق و الانصاف آقای کربلایی را عاری از هرگونه لغزش مالی و اخلاقی یافته‌ام. فلزِ ایشان خوب است الحمدلله.»
می‌بینید آقای دکتر؟ می‌بینید مردمانِ این دیار چگونه به پاکی و شرافت شما گواهی می‌دهند؟ این روزها که لحظه‌ها را به امید دیدار دوباره‌تان سپری می‌کنم، طنین کلام صادقِ حاج آقا بارها و بارها در ضمیرم می‌پیچید و از زمزمه‌ی آن، ناخودآگاه احساس غرور می‌کنم: «فلزِ شما خوب است، آقای کربلایی!»
آذر ماه ۹۸
رشت
شاگردِ دیروز، امروز و فردایِ شما
رضا بهرامی
