شوشان- محمود
بن لبید میگوید: پس از وفات رسول الله صلی الله علیه و آله فاطمه زهرا
علیهاالسلام را در كنار قبر حمزه در احد مشاهده كردم، در حالى كه به شدت
منقلب بود و اشك مىریخت. صبر كردم تا آرام گرفت، آنگاه به حضور ایشان
رسیدم و عرضه داشتم: اى بانوى من! سؤالى برایم پیش آمده است كه می خواهم با
شما در میان بگذارم .
فرمود: بپرس!
عرض كردم: آیا رسول خدا صلی
الله علیه و آله قبل از وفات خود، تصریحى بر امامت على علیه السلام
داشته است؟ و آیا از طرف ایشان نصّى بر این مطلب وجود دارد؟ فرمود:
«واعجباه! أنسیتم یوم غدیرخم؛ شگفتا و عجبا! آیا روز غدیر خم را فراموش كرده اید؟»
عرضه
داشتم: روز غدیر را می دانم (و آن غیر قابل انكار است)، از آن اسرارى كه
رسول خدا صلی الله علیه و آله با شما در میان گذاشته، مرا آگاه كنید،
فرمود:
«خدا را شاهد می گیرم كه شنیدم رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: على بهترین كسى است كه او را جانشین خود در میان شما قرار می دهم. على امام و خلیفه بعد از من است، و دو فرزندم (حسن و حسین)
و نه تن از فرزندان حسین پیشوایان و امامانى پاك و نیك هستند. اگر از آنها
اطاعت كنید، شما را هدایت خواهند نمود، و اگر مخالفت ورزید، تا روز قیامت
بلاى تفرقه و اختلاف در میان شما حاكم خواهد شد.»
متن حدیث:
اشهدالله تعالى لقد سمعته یقول: علىٌّ خیر من أخلّفه فیكم، و هو الامام
والخلیفة بعدى، و سبطاى و تسعة من صلب الحسین أئمّة أبرار، لئن اتبعتموهم
وجدتموهم هادین مهدیّین، و لئن خالفتموهم لیكون الاختلاف فیكم الى یوم
القیامة؛