ما و مسئله‌ی مهاجرت!

شوشان ـ محمدسعید بهوندی :


مسئله‌ی مهاجرت به خودی خود، نه تنها اتفاق بد و مذمومی نیست، بلکه می‌تواند رشد‌دهنده و تحول‌آفرین باشد. افرادی برای تجارت و درآمد بیشتر و اشخاصی نیز برای تکمیل تحصیلات عالیه‌‌ و...، به کشور دیگری که احساس می‌کنند از زمینه و کیفیت بالاتری در این خصوص برخوردار است، جلای وطن می‌نمایند. نتیجاً؛ گروهی در تجارت و آنانی دیگر در کسب دانش و... موفق می‌گردند و این مقوله‌ی شناخته شده نزد تمامی مردم جهان را در حقیقت می‌توان بخشی از یک حیاتِ موفق و ارزشمند به حساب آورد.
...و اما آنچه مهاجرت را زیر علامت سوال بزرگ قرار داده و به آن ایراد اساسی وارد می‌سازد، مهاجرتی است که بقول معروف؛ دیمی، بی‌برنامه، بدون شناخت و از سر نوعی ناچاری انجام شود. یعنی؛ شخص مهاجر فقط تلاش دارد از مرز کشورش گذشته و وارد دیار دیگری شود و از سرنوشتی که در انتظار اوست کاملاً بی‌اطلاع است و تنها به امیدی این تصمیم را گرفته و اراده را به خرج می‌دهد تا شاید وضع بهتری را در آنجا تجربه نماید و لذا در این ماجرا احتمال دارد اندکی به مقصودشان برسند و متاسفانه بسیاری نیز وضعی نابهنجار یابند. ولی بهترین اتفاق آن است که؛ کشورمان وضعیتی یابد که مهاجرتِ افراد صرفاً در همان تعریف اول بوقوع بپیوندد و نه در اتفاق‌های بعدی!