شوشان ـ رحمت اللّٰه دانا :
تفاوت امنیت اجتماعی با تأمین اجتماعی در مفهوم و مبانی ادراکی است ، بگونهای که امنیت اجتماعی هویت و ارزش خود را از میزان نوسان سلامت افراد جامعه در مقابل اقدامات مثبت مراجع امنیت اجتماعی کسب میکند ، در صورتیکه تامین اجتماعی بیشتر به نگرانیها و معضلات احتمالی در مواقع خاص ربط داده میشود !
پایگاه خبری عصرجهان؛ رحمت اللّٰه دانا نویسنده و تحلیلگر مبانی سیاسی و امنیتی-امنیت ساختاریترین رکن و شاخصهی استقرار و ارج نهادن به حقوق شهروندی فرد و جامعه در طول گذار از هر مقطع سنی و شخصیتی میباشد ، بعبارتی امنیت اجتماعی و ملی شهروندان را محترمانه هم در بستر یک جشن تولدی امن راهی زندگی میکند و هم در یک فضای امن خاکسپاری و به دیار ابدی رهسپار...!
امنیت اجتماعی که از نوع و تنوع فرهنگ فکری و باوری افراد جامعه شکل میگیرد و در یک فضا شناسایی شده قابلیت درک متقابل عموم و خصوص اجتماعات را به آسانی برای مخاطب تفهیم میکند که امنیت اجتماعی احساس آرامش جامعه است و شهروندان در آن نقش اساسی و بنیادین دارند .
تفاوت امنیت اجتماعی با تأمین اجتماعی در مفهوم و مبانی ادراکی است ، بگونهای که امنیت اجتماعی هویت و ارزش خود را از میزان نوسان سلامت افراد جامعه در مقابل اقدامات مثبت مراجع امنیت اجتماعی کسب میکند ، در صورتیکه تامین اجتماعی بیشتر به نگرانیها و معضلات احتمالی در مواقع خاص ربط داده میشود !
خدشه امنیتی به اذهان عموم بگونهای که افراد جامعه با دلهره و نگرانی جامعه را متصور باشند به امنیت اجتماعی بر میگردد و جنس برخورد مورد نیاز تا تامین امنیت اجتماعی باید ادامه داشته باشد ، و این برخورد بیشتر از اینکه انتظامی باشد بیشتر مردمی است ! بعبارتی اگر مرجعیت تامین اجتماعی بخشی از جامعه را شامل میشود باید دانست که امنیت اجتماعی کلیت جامعه را پوشش میدهد ، و این پوشش امنیتی به همهی شهروندان ، گروهها ، اقوام و جریانهای سیاسی و فرهنگی بر میگردد ..
نکته جالب اینجاست که امنیت انسانی در لابهلای امنیت اجتماعی و تامین اجتماعی نقشی محوری دارد ، بعبارتی امنیت انسانی بگونهای به مرجعیت فرد اشاره و تاکید دارد که عنصر اصلی فرد است و نه گروه و جامعه کل !
حالا با ارزیابی امنیت انسانی ، امنیت اجتماعی و تامین اجتماعی ، حاکمیتی بنام امنیت ملی برای این سه مهم مطرح میشود ، که امنیت ملی بیشتر امنیت دولت و حاکمیت را عنصر و جامعه هدف مراقبت خود تعریف میکند ، در امنیت ملی مهم و اولویت حفظ امنیت حاکمیت ملی و سرزمینی مطرح است تا تامین اجتماعی ، فلذا همپوشانی معانی ابعاد امنیت دخالتی در مفهوم آنها ندارد و بصورت تفکیک شده مورد بررسی و تحلیل قرار خواهد گرفت ؛
مطالعه موارد فوق و مقایسه آنها با معضلات جاری کشورهای پیشرفته غربی از تفاوتهای بنیادین در مسائل و مشکلات امنیتی غرب و جهان سوم خبر می دهد ، که این تفاوتهای اساسی هم در سطح ملی و هم در سطح اجتماعی بشکلی دیده می شوند ، که بافت جوان هر جغرافیا به میزان جمعیت سنی و آرمانهای فکری و اعتقادی آنها غالباً توسط گروههای سیاسی و جریانات فرا سرزمینی مدیریت راهبردی میشوند ، که این راهبرد در مرحله نخست آسیبهای بومی و اقلیمی را در بدنهی فرهنگی و جمعیتی شناسایی میکند و سپس اطلاعات سرزمینی را بصورت سیگنالی در بافت سه مقوله امنیت اجتماعی ، تامین اجتماعی و در آخر به شکل ساختارشکن در بدنهی امنیت ملی نفوذ میدهند .
بررسی سیاستگذاری امنیت ملی در کشورهای غربی و جهان سوم اگر بصورت مقایسه ای احصاء شوند از ابعاد متفاوتی برخوردار هستند ، که هرکدام نوع و مدل برقرار، مدیریت و کنترل خاصی را در بر میگیرد .
در بحث امنیت اجتماعی تنها آسیبی که بافت سرزمینی ایران را مورد توجه قرار میدهد مسائل اقتصادی و معیشتی می باشد که خروجی مشترک این آسیب تمام مسائل فردی و اجتماعی را در بر میگیرد و میدان نفوذ هر تهاجمی را در بستر اجتماع بسمت پرورش مدلهای فردی مهیا میکند ، بعضاً گروهها و جریانات سیاسی سعی دارند موجودیت خود را در چارت امنیت اجتماعی قرار دهند ، درصورتیکه قاطعانه این موضوع قابل تایید نیست .
بنابراین ، اگر امنیت اجتماعی توسط نسل جدید شناخته شود باعث تامین اجتماعی بر مبنای غیرت سرزمینی خواهد شد و این تفاهم امنیتی میان دولت و ملت در راستای امنیت ملی بهتر میتواند به رفع دغدغههای ملی و رسیدن به قدرت حل مشکلات کمک کند، در غیراینصورت اگر هر فرد ، گروه و جریانات سیاسی بخواهد راه خود را مصادره به مطلوب کند ساختار امنیت ملی مجبور به حفظ امنیت سرزمینی و سپس اجتماع کل خواهد بود